طراحی مدل راهبردی سیاست‌گذاری امنیت داخلی جمهوری اسلامی ایران

تامین امنیت که از وظایف اصلی و عمده دولت هاست نیاز به سیاستگذاری در این حوزه را ضروری می نماید. در این راستا مدل‌سازی یکی از تکنیک‌های تسهیل فهم و اجرای فرایند سیاستگذاری است که به مدد دولت مردان می آید. مقاله حاضر با هدف طراحی مدل مطلوب سیاستگذاری در حوزه امنیت داخلی در ج.ا.ایران، مدل تلفیقی از نظریات اتزیونی(L.R.F) و هیرشمن(E.V.L) را بعنوان مدل مطلوب، طراحی و تبیین می نماید. در مدل مذکور، طبق تعریف امنیت داخلی، مردم نقشی محوری در مباحث امنیتی دارند و مجذوب کردن و رضایتمندی مردم، شاخصی مهم برای سنجش امنیت داخلی محسوب میشود. در این مدل، روش اجرای سیاست های امنیت داخلی تا حد زیادی مطابق با ارزش‌ها و هنجارهای مردم می‌باشد و وفادار نمون مردم شاخص مهمی در ارزیابی محسوب می‌شود. هدف این پژوهش، تبیین ضرورت تجدیدنظر در سیاستگذاری امنیتی و ارائه یک مدل کارآمد از آن در عصر حاضر و در نهایت انطباق آن با شرایط خاص ج.ا.ایران بود. در این راستا مدلی که ارائه گردید طبق نتایج تحلیل آماری، علاوه بر مطلوبیت و تناسب و همچنین حصول هدف اصلی، احتمال موفقیت بیشتری در تامین امنیت داخلی در ج.ا.ایران دارد. در این مدل تاکید بر تقویت ارزش‌های فرهنگی مذهبی، اجتماعی در جامعه از ضروریات انکار ناپذیر می‌باشد.